Masyarakat dalam Dinasti Joseon dibina di atas gagasan Neo-Konfusianisme, iaitu tiga prinsip asas dan lima disiplin moral. Terdapat empat kelas, golongan bangsawan yangban, "kelas menengah" chungin, sangmin, atau rakyat jelata dan cheonmin, golongan terbuang di bahagian paling bawah. Masyarakat diperintah oleh yangban, yang merupakan 10% daripada penduduk dan mempunyai beberapa keistimewaan. Hamba adalah yang paling rendah kedudukannya.Dalam tempoh ini, struktur suku menjadi lebih ketat dan garis keturunan adalah amat penting. Kehidupan keluarga dikawal oleh undang-undang, dengan tegas menguatkuasakan amalan Konfusianisme. Berbanding dengan amalan Goryeo sebelum ini, upacara perkahwinan disusun semula dan diberatkan lagi. Golongan bangsawan hanya boleh mempunyai seorang isteri dan beberapa gundik tetapi anak-anak mereka yang lahir daripada gundik biasa atau hamba dianggap tidak sah taraf dan dinafikan sebarang hak yangban.Peranan dan hak wanita dikurangkan berbanding era sebelumnya dalam sejarah Korea. Wanita Yangban benar-benar tersembunyi dari dunia luar dan setiap wanita harus mematuhi gagasan Konfusianisme tentang kesucian, ketaatan, kehormatan dan kesetiaan. Wanita ialah subjek dominasi lelaki sepanjang hidup mereka, diwajibkan untuk mentaati bapa, suami, bapa mertua dan anak sulung mereka. Rumah dibahagikan kepada kuarters lelaki dan perempuan untuk memisahkan jantina.